Overslaan en naar de inhoud gaan

Open opvang

Open opvang

Kinderen in de stad

De open opvang zorgt voor de eerste opvang, doet de nodige onderzoeken en coördineert de familiale of sociale reïntegratie van alle kinderen.

Sinds 1978, vangt Kankala straatkinderen op, dat is bekend in de stad Kananga. Vele kinderen komen zelf om hulp vragen omdat ze ruzie hebben met hun familie, met grotere ‘shègues’ of gezocht worden door de politie. Anderen worden op de markt of op straat opgevangen door maatschappelijke werkers die de kinderen naar ons luisterhuis en nadien naar de directie brengen. Volgens zijn toestand wordt het kind onmiddellijk geholpen:

  • luisteren om zijn angsten weg te nemen en zich veilig te voelen
  • verzorging van zijn wonden
  • wat eten en kleding alsook onderdak en een bed bezorgen
     

Als het kind een antwoord geeft op de vragen: 

  • hoe kom je aan die wonden ? 
  • waarom neemt de politie je op?
  • waarom slaap je op de markt? 
  • waar is je familie ?
  • ...

Hierna kunnen de maatschappelijke werkers aan de slag. Ze beginnen met het zoeken naar de mogelijke familieleden, want elk kind heeft recht op de geborgenheid van een familie.

De eerste opvang

in het luisterhuis

De open opvang beschikt voor de eerste opvang van het kind over een 'luister-opvang' huis.

Het aandachtig luisteren naar zijn verhaal is primordiaal, dat luisteren zal verder gebeuren in al de afdelingen en door al de opvoeders, zowel in de open opvang als in de gesloten opvang. Over het algemeen is het kind wantrouwig bij het eerste contact. Het is bevreesd om de waarheid te vertellen en heeft angst om de vijandigheid en de haat terug te vinden waarvan hij het slachtoffer was in zijn familie of op straat.

Stilaan vertelt hij meer en schenkt vertrouwen aan diegenen die hem nemen zo als hij is. Door het lang luisteren ontdekt de maatschappelijke onderzoeker de voorgeschiedenis van het kind en de redenen waarom het op straat terecht kwam: familiale ruzies, echtscheiding, ongehuwde moeder, diefstal, armoede, aids, mentale handicap of epilepsie dus... of behekst in de ogen van de bevolking. Het komt erop aan het kind hoop te geven, hem te vertellen dat hij er niet alléén voorstaat en zo de affectieve leegte waaraan hij lijdt op te vullen.

 

Opvang van het kind

Na het beluisteren en de nodige onderzoeken, na de tocht langs het 'zien-oordelen-handelen', nemen de medewerkers van de open opvang samen met de directie een besluit:

  • hetzij, het kind terug thuis brengen: dit is mogelijk wanneer het kind weggelopen is en nog maar enkele dagen op straat verblijft
  • hetzij, het kind tijdens de duur van verdere enquêtes, nog een paar weken in observatie te houden in het Luisterhuis. Daar verblijft het in gezelschap van andere kinderen en wordt begeleid door de opvoeders.

Indien het onderzoek uitwijst dat het kind helemaal alleen staat of er geen onmiddellijke verzoening mogelijk is met  de familie, zal de jongen  opgenomen worden in het jongerendorp Kankala en het meisje in het meisjeshuis in Kananga 2. 

Bewustmaking 

van de bevolking

Bewustmaking programma’s zijn er in alle gemeenten van de stad. Via de diensten van de overheid: familie, politie, gerecht, sociale zaken, jeugddienst, wordt de gemeenschap bewust gemaakt van de gevolgen voor hun kinderen van een leven op straat. 

Via radio uitzendingen roepen we vaders en moeders op om hun kinderen terug op te nemen in de familie en bieden we hulp aan om dit mogelijk te maken.

Ondersteuning voor de families

Onderwijs - Microkredieten - Een dak - Werk

Om te vermijden dat het kind opgenomen in familie, terug op straat zou terechtkomen, blijft Kankala bijstand geven aan de familie bij wie het kind leeft: alle schoolkosten, uniformen en benodigdheden worden betaald door het CRSK. 

Zo krijgen 250 jongens en meisjes recht op studie in het lager onderwijs, maar ook in middelbare en technische scholen in de stad. Enkele van onze kinderen studeren geneeskunde en rechten aan de universiteit UKA in Kananga.  

Anderen hebben reeds een academische titel verworven en één van onze kinderen werd in augustus 2004 priester gewijd in Lubumbashi, hij is missionaris in de Centraal- Afrikaanse Republiek.

Om de terugkeer naar de straat te voorkomen, helpt Kankala heel arme ouders om activiteiten die inkomsten leveren op te zetten, zo bij voorbeeld met een microkrediet in natura, dat hen toelaat een kleine handel te starten. Door deze hulp kunnen meer dan 200 kinderen in familie verblijven.

De tewerkstellingsprojecTEN

STOOTKARRENPROJECT

Eén van de zelfstandige activiteiten die grotere bekwame jongeren gekozen hebben is aan zeer lage prijs een stootkar te huren in het CRSK. Daarmee kunnen zij tegen betaling goederen door de hele stad te vervoeren. Sommige dagen leggen ze 30 à 40 km af, ze zijn moe en hebben geen zin meer om op straat herrie te schoppen. De jongen samen met zijn helpers, treedt met zijn stootkar op als verhuismaatschappij. Hij vervoert naar de markten en winkels in de verschillende gemeenten: handelsgoederen, voedsel, water, bouwmaterialen, enz. Soms wordt zijn stootkar zelfs gevraagd als lijkwagen!

Door zijn werk verwerft de jongen een degelijk inkomen en bouwt zo, beetje bij beetje, aan zijn toekomst. Een spaarprogramma laat hem toe zich te voeden en te kleden, huishuur te betalen, een fiets of radio te kopen, de bruidsschat, de bevalling of verzorging van zijn vrouw te betalen, een kleine handel voor haar op te starten. De stootkar is een inkomstenbron die de jongen zijn waardigheid en de zekerheid geeft te ontkomen aan de ergste armoede.