En souvenir de Miya Dammans

Eloge funèbre prononcé lors de la cérémonie commémorative

Miya
n’était pas le fer car trop froid, impersonnel ;
n’est pas le bois car celui-ci se modifie avec le temps ;
n’était pas l’eau, car celle-ci se glace ou s’évapore ;
n’est pas le verre car trop fragile ;
n’était pas le plastic car peu élégant ;
n’est pas l’or car celui-ci brille trop ;
n’est pas le roc car celui-ci est dur ;

Mais bien le ciment.

Miya était le ciment de la famille de Kankala, celui qui donne la solidité aux diverses structures fortes qui la compose, ce ciment qui permet de résister aux tempêtes de la vie.

Bron: Artikel nieuwsbrief PEKS  december 2020 
Pour plus d'info PEKS, cliquez hier

Lisez plus...

Miya in 2002 ben jij door de bouworde en de vrienden van Kankala gevraagd om Appie van Wees te steunen in zijn werk voor de straatkinderen van Kananga.

Jij aanvaarde die uitdaging en hebt tot je laatste krachten met hart en ziel gewerkt voor het project. Jij was voor ons Vrienden van Kankala de schakel tussen onze wereld en jouw wereld in Congo. Dankzij jou leerden we gezichten kennen achter namen, leerden we de moeilijke omstandigheden kennen waarin mensen soms moeten leven, leerden we de moedige en de goedlachse, vreugdevolle medewerkers kennen, leerden we een klein beetje het leven in Kananga kennen.

Jij was steeds op zoek hoe we het project het beste konden verder helpen. Je ideeën waren eindeloos, je inzet 200% en meer. Wij hebben je meer dan eens bewonderd om al dat doorzettingsvermogen. Je hebt veel kinderen en hun families geholpen. En ja het was dikwijls zeer moeilijk maar je bleef volharden en je geloof was je grote steun en toeverlaat.

’s Avonds leg ik alles in de handen van God’ waren jouw woorden. Miya je hebt veel bereikt samen met de leden van het bestuur, het personeel en dit alles onder de hoede van Monseigneur Madila. Je hebt hen alles doorgegeven wat kon, je was hun cement.en bouwde huizen van vriendschap en vertrouwen.

Wij hebben je proberen te steunen in verbondenheid met woord en daad. Dit zullen we nu ook blijven doen, we geven jouw levenswerk niet op.

Miya we zullen je missen maar zijn dankbaar dat we zo’n grote madam als jij mochten kennen. Jij blijft verder leven in onze harten. Rust nu maar in vrede samen met al je geliefden.

Pour le VvK
Ingrid Maervoet